Energiczna przewodniczka po Warszawie, Magda Łaszyńska, otrzymuje zlecenie opieki nad ekscentryczną grupą polonusów z Wielkiej Brytanii. Kiedy rutynowa impreza zamienia się w pełną niespodzianek i zamętu kryminalną aferę, do akcji wkracza policja w osobie przystojnego komisarza Izydora Kościeszy. Wkrótce okazuje się, że korzenie całej historii sięgają dwudziestolecia międzywojennego i okupacji. Magda miota się, próbując realizować program mimo obecności irytującego komisarza

Amerykański milioner Rufus Van Aldin ma tylko jedną słabość: swoją córkę Ruth. Ona natomiast ma aż dwie słabości: niebezpiecznych mężczyzn i klejnoty. Ojcowski prezent, rubin Serce Płomienia, nie przyniesie jej jednak szczęścia… W Błękitnym Ekspresie dochodzi do morderstwa. Podróżująca tym pociągiem Katarzyna Grey jako ostatnia widziała ofiarę przy życiu. Kto zabił córkę milionera? Gdzie jest Serce Płomienia? Komu odda serce Katarzyna Grey? Do akcji wkracza niezawodny Herkule

Kornwalia, rok 1972. Trzech mężczyzn znika z latarni morskiej odległej o mile od brzegu. Drzwi wejściowe są zamknięte od wewnątrz, a zegary zatrzymały się o godzinie 8:45. Dziennik jednego z nich opisuje potężną burzę, ale przez cały tydzień na niebie nie pojawiła się ani jedna chmura. Dwadzieścia lat później wdowy po zaginionych wciąż nie mogą pogodzić się ze stratą. Helen, Jenny i Michelle oddaliły się od siebie. Ale wszystko zmienia się, kiedy kontaktuje się z nimi młody d

Billy Summers jest najlepszy w swoim fachu. Eliminuje ludzi, ale tylko tych naprawdę złych. Był snajperem w Iraku, więc zna się na rzeczy i zawsze strzela celnie. Tym razem przyjmuje ostatnie zlecenie. Czas w końcu na zasłużoną emeryturę. Niestety, coś idzie nie tak… A nawet wszystko. NAJNOWSZA KSIĄŻKA MISTRZA GATUNKU Dla tych, którzy twierdzą, że Stephen King się skończył, mam wiadomość: Otóż nie, nie skończył się, a można wręcz powiedzieć, że wszedł (jakkolwiek to zabrzmi)

Zofia Wilkońska rulez! - można by rzec. Bohaterka serii książek Jacka Galińskiego zagnieździła się w świadomości polskiego czytelnika już na dobre i nie pozwala o sobie zapomnieć, co chwilę wywijając jakiś numer za sprawą literackiego talentu swojego ojca-autora. Jak ten czas szybko leci, jeszcze niedawno wręczaliśmy Jackowi nagrodę za debiutancką powieść "Kółko się pani urwało", w której Wilkońska witała czytelników z przytupem, a już mamy tetralogię! Oczywiście mogliśmy się

Zdarzały się Annie Kańtoch lepsze i gorsze publikacje, co raczej nie jest zaskoczeniem przy tak intensywnej pracy autorki, ale Wiosna Zaginionych to zdecydowanie najlepsza jej książka, jaką czytałem. Ba, "najlepsza jej książka" niewiele powie czytelnikowi, który książek Kańtoch nie czytał, zatem pokuszę się o stwierdzenie, że jest to jeden z najlepszych polskich kryminałów ostatnich lat. A skoro zapowiedziano, że będzie to trylogia, to ufam, że będzie jeszcze lepiej... choć w

Jakiś czas temu recenzowaliśmy dla Was nową książkę Marka Krajewskiego: Pomocnik Kata. Była to druga część szpiegowska, ale... dziewiąta z cyklu o Edwardzie Popielskim. Ot, taki autorski fortel. Czas zatem, aby przedstawić część pierwszą/ósmą. Kto nie czytał tej serii, niech żałuje, bo oto kultowy polski Autor wchodzi w gatunek książek szpiegowskich. Jak pisze Krajewski, wszyscy wiemy, ale jak radzi sobie ze szpiegami? Cóż, Krajewski to klasa sama w sobie, nikomu nic nie musi

I oto jest. Recenzja pierwszej książki nowego wydawnictwa: Echa. Ostrzegaliśmy, że będziemy się bacznie Echom przyglądać, a po rozmowie z Wydawcą oraz ich zapewnieniach, że wybierać będą tylko te najlepsze książki, najbardziej wartościowe i takie, które wyprowadzą Echa na szczyt, spodziewaliśmy się naprawdę wielkich rzeczy. I tak oto w naszych rękach pojawił się Kształt ruin, który zapowiadać miał początek czegoś wspaniałego, to miała być zupełnie nowa jakość. Przyjrzeliśmy s

Jeżeli nie lubisz angielskiego humoru, to lepiej olej tę książkę i chwyć za coś innego. Jeśli jednak uważasz, że Trzej panowie w łódce (nie licząc psa), Upadek i wzlot Reginalda Perrina oraz Wilt jest jak najbardziej Ci po drodze, drogi czytelniku, to Morderców tropimy w czwartki Cię zachwyci. Z pewnością nie jest to powieść dla wszystkich, ale zdecydowanie mamy do czynienia z literaturą wysokich lotów i choć to "tylko" komedia kryminalna, to jednak zauważyć trzeba, że jest t

Ile razy w roku sięgacie po książkę, która okazuje się petardą? My bardzo często, jakoś tak się stało, że mamy nosa do książek... a może po prostu nie łapiemy wszystkiego, co nam wciskają i ufamy intuicji? Oczywiście zdarzają się też rozczarowania, niestety, i wtedy jesteśmy wkurzeni, że daliśmy się ponieść agresywnej reklamie i że straciliśmy czas na gniota, kiedy mogliśmy w tym czasie przeczytać coś bardziej wartościowego. Daliśmy się ponieść również dość szeroko zakrojonej

Jesteśmy nieco w tyle z dorobkiem literackim Przemysława Piotrowskiego, ale kończąc Piętno, rozdziawiliśmy japy mniej więcej tak, jak ten gość na okładce. Z miejsca zabraliśmy się za Sforę i będąc w połowie tej powieści, wciąż szukamy szczęki gdzieś na podłodze, a już w listopadzie przecież kolejna część z Igorem Brudnym w roli głównej - Cherub. Piotrowski wbił się w elitę polskich autorów książek kryminalnych, ale czy zostanie tam na długo? Patrząc z perspektywy czytelnika w

Kiedy brytyjski pisarz, Norman Davies, napisał o historii Polski, Polacy zastanawiali się, na ile dobra i rzetelna może być to książka. Nie wiemy, co mówili Niemcy, kiedy dotarło do nich, że polska pisarka Magdalena Parys przytacza na kartkach swojej książki ich historię. Zresztą Niemcy są w takim położeniu historycznym, że chyba nie wiele mają w tej kwestii do powiedzenia, a o ich historii i o nich samych piszą autorzy całego świata, więc na pierwszy rzut oka wydawać by się

Czy ktoś z nas słyszał kiedykolwiek o pisarce nazwiskiem Ethel Lina White? Niewielu, prawda? I nic w tym dziwnego, bo pisarka ta tworzyła w latach 1927 - 1944, a książka, którą dla Państwa dzisiaj recenzujemy, została napisana w 1936 roku. Wtedy było to ogromne wydarzenie, bo panna White była już bardzo znaną i cenioną pisarką w krajach anglojęzycznych, szczególnie w USA i Wielkiej Brytanii i na każdą jej kolejną książkę czekano z niecierpliwością. Sam Alfred Hitchcock uznał

Czwarta odsłona serii kryminalnej z Verlaque i Bonnet w rolach głównych i nawet już nie pytamy, czy kolejna książka będzie dobra, po prostu bierzemy ją w ciemno i cieszymy się jak małe dzieci, które w końcu dostają upragnionego batonika. Pewnie drapiecie się w głowę i zastanawiacie się, czy aby to ten blog, który ma złe zdanie o kryminałach... Tak, ten, ale nie o wszystkich źle mówimy. Oczywiście te, które spływają krwią niczym wodospad Niagara spienioną wodą odrzucamy niemal

Myślicie, że Remigiusz Mróz ma ukrytą fabrykę, w której masowo produkuje książki? Nawet jeśli taką posiada, to jest to coś na wzór małego rodzinnego interesu, w porównaniu do ogromnej fabryki Deana Koontza, w której "zatrudnia się niezliczoną ilość ludzi", a "taśmy produkcyjne" warkoczą całą dobę. Przez 52 lata Koontz wydał ponad 230 tytułów, to statystycznie rzecz biorąc cztery i pół książki rocznie. Dotknął niemal każdego gatunku literackiego, jaki znamy, od sci-fi i fantas

Miała powstać kolejna kryminalna historia z seryjnym mordercą, jakich wiele w literaturze, a jednak ta powieść mocno się różni od pozostałych. Szczerze mówiąc, to nigdy w życiu nie czytałam czegoś podobnego. Autor postarał się na swoją ocenę. Pojechał po bandzie tak bardzo, że chyba bardziej się nie dało. Trudno powiedzieć, czy taki był zamysł, czy po prostu: tak wyszło. Powieść zaczyna się od słów o Bogu i 571 stron później słowami o Bogu się kończy. Samego Boga jest w tej k

Historii opowiadanych z punktu widzenia zwierząt mieliśmy w literaturze tak wiele, że każda kolejna nie może być zaskoczeniem. Jednak zaskoczeniem może być to, że tę historię stworzyła Katarzyna Berenika Miszczuk, kojarzona raczej z literaturą klasycznej fantasy. A co Autorka zaserwowała nam w tej powieści? Kryminał, w którym narratorem jest kot! Nie jest to jednak kryminał, do jakich zostaliśmy przyzwyczajeni w ciągu ostatnich kilku lat. Ta historia nie jest ani krwawa, ani

Doczekaliśmy się w końcu kolejnej powieści Jean-François Parota w przekładzie polskim i mamy nadzieję, że sukcesywnie pojawiać się będą kolejne tytuły, które mogą stworzyć wspaniałą kolekcję czternastu wyśmienitych powieści z komisarzem Nicolasem Le Flochem w roli głównej. Tym razem komisarz Le Floch zabiera nas do domu hrabiego de Ruissec, aby rozwikłać zagadkę serii dziwnych zgonów. Nikt już nie pisze w tak piękny dumasowski sposób, jak robił to jeszcze Jean-François Parot.

Jørn Lier Horst to klasa sama w sobie, dlatego dziwić może niektórych czytelników, że podjął się współpracy z innym pisarzem, tym bardziej z Thomasem Engerem, któremu dość daleko do klasy Horsta, choć bardzo się stara i jest na dobrej drodze ku temu, aby w przyszłości Horsta wyprzedzić. Kiedy pojawiła się zapowiedź pierwszej książki tego duetu, mieliśmy obawy, że może to się źle skończyć. Poza tym rekomendacja wydawnicza też nie napawała optymizmem - blogerka i (znów) policja

Japoński minimalizm - to określenie słyszałem milion razy, ale sam nigdy wcześniej japońskiego minimalizmu nie doświadczyłem - technologia, kinematografia, styl bycia, pracoholizm, a nawet literatura - helo! Gdzie ten minimalizm?! Nie mogłem zrozumieć, o co chodzi z tym minimalizmem kraju kwitnącej wiśni. Jednak on naprawdę istnieje i wytłumaczył mi to z czasem pewien Japończyk od lat mieszkający w Polsce. To niszowy trend, który obecny jest w tym kraju od setek lat i od zaws