Wyobraź sobie świat, gdzie bohaterowie nie piją wody. Gdzie częściej jest się właścicielem jednego ucha niż jednego domu. Kraj w wino i miód opływający, tłusty i bogaty. Piękny i jednocześnie niebezpieczny. Podzielony na wiele domen i udzielnych księstewek; z głębokimi lochami i wysokimi kurhanami. Rządzi tu królewska para - Siła i Spryt, a za nimi kroczą: Zasadzka, Zdrada, Walka i Zajazd. To nie fantastyka, choć może tak brzmi. To kresy XVII-wiecznej Polski. I wolnoć, Tomku,

Będąc nastolatkiem, słyszałem mnóstwo historii o Zawiszy Czarnym i wszystkie znacznie się od siebie różniły. Miały jednak jeden wspólny mianownik - w finale każdej z nich okazywało się, że Zawisza dał początek jakiemuś znakomitemu rodowi lub miastu. Każdy chciał mieć takiego przodka. W czasach PRL-u Zawisza uchodziła za największego cwaniaka w historii Polski, wzorem do naśladowania, człowiekiem wielkiej odwagi, niebywale inteligentnym i walecznym. I w końcu wziął się za nieg

Od 7 do 10 września 1939 roku na północny wschód o Łomży, w rejonie miejscowości Wizna, rozegrała się bitwa, która przeszła do historii, jako polskie Termopile. Różnica między ilością wojsk polskich i niemieckich była kolosalna. Jeszcze do niedawna bitwa ta pozostawała mało znanym epizodem II wojny światowej. Nie wszyscy polscy historycy zgadzają się z nazwą polskie Termopile. Niektórzy twierdzą, że Niemców zatrzymała głównie Narew i konieczność budowy mostu pontonowego, a ni

Spotkaliśmy się z Jackiem Komudą, aby porozmawiać o jego nowej książce, Westerplatte. Rozmowa zeszła również na temat pierwszej części serii o II Wojnie Światowej - Hubal. Jacek Komuda to bardzo inteligentny i rozmowny człowiek, ale taki sam kawopij, jak ja, więc kawy poszło dużo, a czasu na rozmowie spędziliśmy całe mnóstwo. Choć słuchałem autora z zapartym tchem, dopiero kiedy redagowałem tekst, zdałem sobie sprawę z tego, ile ważnych rzeczy autor mi opowiedział. Historii,

Aby odnieść się do najnowszej powieści Jacka Komudy, postanowiliśmy zrobić cztery rzeczy: po pierwsze - przeczytać Westerplatte (bo jakże by inaczej); po drugie - koniecznie zestawić ją z innymi publikacjami (przede wszystkim naukowymi); po trzecie - odwiedzić miejsce bitwy (bo tak nakazało serce); po czwarte (najważniejsze) - porozmawiać o książce z autorem. I tak też zrobiliśmy. Zaskoczenia nie było, a wniosek nasuwa się tylko jeden... Jak mówi sam Jacek Komuda, ta książka

Nowa książka Jacka Komudy, to zawsze w kraju duże wydarzenie. Facet ma niebywały talent, a do tego genialne pomysły. Choćby opisywał nic niewarty kamień leżący przy drodze, zrobi to tak, jak nikt inny, a czytelnik będzie tym opisem oczarowany. Nie jestem fanem fantastyki i nigdy nie byłem, choć nie raz próbowałem. I chyba nawet sam Jacek Komuda nie jest mnie w stanie przekonać do tego rodzaju literatury na dłużej. Jaksa co prawda jest świetna, dobrze napisana, a nawet bardzo