Bez względu na to, co myśli się o Pilipiuku, nie można mu odmówić pomysłowości w tworzeniu kolejnych literackich światów. Z pewnością pomocna jest w tym wiedza historyczna, jaką bez wątpienia posiada, ale też pasja, z jaką oddaje się pisaniu. My akurat nazywamy samych siebie psychofanami Pilipiuka, więc lubimy go podwójnie... potrójnie, ale potrafimy też zwrócić uwagę na złe książki tego Autora i wytknąć mu to i owo. Nie tym razem jednak... I nie w przypadku żadnej z książek

Duchy nie istnieją? Ależ owszem, istnieją i mają się całkiem dobrze, strasząc za karę w Liszkowie, w pięknym pałacu... no dobrze, kiedyś pięknym, lecz z roku na rok popadającym w ruinę. A wszystko przez okupantów, którzy bez względu na to, kim są, skąd pochodzą i jakie mają plany, robią wszystko, aby zniszczyć to, co w latach swojej świetności było wizytówką okolicy. Jedni z premedytacją, inni przez głupotę, ale zawsze kończy się to dla nich tragicznie. Wystrzegaj się pałacu

Czas pandemii to czas na wzmożone czytanie. A jaka książka jest dobra na te trudne chwile, kiedy docierają do nas zewsząd dołujące wieści? Jakub Wędrowycz daje czytelnikowi to, czego inne książki dać nie mogą - luz, śmiech i emocjonalny kocioł absurdów. Prawdziwie polska epopeja, adekwatna do polskiego grajdołka, w jakim żyjemy. Bezkompromisowa, momentami niedorzeczna i przaśna, ale za to genialna w swojej prostocie... Czytamy opinię czytelników po zapoznaniu się z lekturą i

Czy Andrzej Pilipiuk potrzebuje krytyków literackich, recenzentów i opiniotwórców? Oczywiście, że nie! To nazwisko jest już na takim etapie kariery, że może sobie pozwolić wyłącznie na informację o premierze, a resztą przejmować się nie musi. Mimo wszystko postanowiłam, że podejmę rękawicę i skreślę kilka słów na temat jego najnowszego tomu opowiadań. A to ze względu na mocno różniące się opinię czytelników, których Przyjaciel człowieka wyraźnie podzielił. Zacznę od tego, że

Pilipiuk nie byłby Pilipiukiem, gdyby nie doprowadzał ludzi do skrajnych podziałów. Jedni go uwielbiają, inni nie znoszą, ale dla autora ważne jest to, aby go czytano. Ci, którzy go kochają, przeczytają nawet opowieść o zabójczych serdelkach, gdyby taką napisał. Ci zaś, którzy go nienawidzą, wciąż go czytają, aby mieć pożywkę i móc przygwoździć w Internecie tyradą bezeceństw. Cóż, jak powiedziała Marylin Monroe: Nieważne jak o tobie mówią, ważne, żeby mówili. Jedno jest pewne

Zawsze, kiedy Jakub Wędrowycz wraca w nowych przygodach, Polska trzęsie się w posadach. Nie inaczej jest tym razem. Jakub i jego wierny kompan Semen tym razem wejdą na wyższy level wtajemniczenia problemów trudnych, dziwnych i ochlanych. Te dwa ochlaptusy są tak genialni w swoich niebywałych pomysłach, że przywodzą na myśl... Eeeeee, nikogo na myśl nie przywodzą! Wędrowycz jest wyjątkowy, niepowtarzalny, niepodrabialny i wiecznie nawalony... ewentualnie skacowany, ale żeby ka