INNE ŻYCIE. BIOGRAFIA JAROSŁAWA IWASZKIEWICZA tom 1 & 2 - Radosław Romaniuk.
Prawdopodobnie najlepsza biografia w polskiej literaturze. Dosłownie i w przenośni, gdyż tak samo jak wielkim był Artystą, takową „zmajstrowano” mu też biografię. Wielką (znów dosłownie i w przenośni), monumentalną, wspaniałą i cholernie ciekawą, a przy tym pięknie napisaną.
Jedni mu zazdrościli, inni go podziwiali, ale z pewnością nikt nie odważyłby się zarzucić mu grafomaństwa czy braku talentu. Genialny poeta, wielki prozaik, ceniony tłumacz. Niebywała postać kultury i sztuki, żołnierz, polityk, podróżnik, obserwator życia codziennego. Współtwórca słynnej grupy poetyckiej Skamander. W czasie wojny działał w podziemiu, ratował Żydów ukrywając ich w swojej willi w Podkowie Leśnej, działał też na rzecz ratowania zabytków. Jednak przede wszystkim tworzył i to całkiem sporo, jak na człowieka z "życiem wypełnionym szalenie". Pisał wiersze, nowele opowiadania, powieści i dramaty. Jest też autorem libretta, a także wspomnień ze swoich podróży.
Kultura polska była jedną z warstw ukraińskiego palimpsestu, jednym z kolorów palety barw za oknem. Cerkiewny kalendarz liturgiczny ustalał miarę czasu zarówno dla wyznawców prawosławia, jak i katolików.
Radosław Romaniuk wykonał gigantyczną pracę przy spisywaniu tak dokładnej i barwnej historii życia jednego z najznamienitszych literatów XX wieku. Cieszy nas to, iż mimo dużej ilości tekstu, nie ma w tym dziele miejsca na czcze gadanie, wiejące nudą opisy czy napompowane analizy (analiz jest sporo, ale są rzeczowe i przemyślane i dotyczą w szczególności zależności między życiem autora a jego twórczością), co przy tego typu opracowaniach zdarza się autorom dość często. Romaniuk spisał się na medal i jesteśmy absolutnie pewni, że jego dziełem zachwycony byłby również sam Iwaszkiewicz. Dwa przepastne tomy od których trudno się oderwać, są swego rodzaju hołdem dla człowieka, który przez wiele lat wytyczał drogę w literaturze polskiej i nie tylko. Takie opracowanie to pozycja obowiązkowa dla każdego bibliofila.
Jerzy Putrament wspominał, że w owym pierwszym sejmie w historii PRL była "chyba rekordowa ilość posłów-literatów.
Jego miejsce wśród tych poetów było osobliwe. Po latach określał siebie mianem "brzydkiego kaczątka" grupy. Przypominał ironiczne uwagi kolegów i subiektywne poczucie towarzyskiego zagubienia, które generowało kolejne rozczarowania, nietakty, żale. Z drugiej strony zdawał sobie sprawę, że wśród pikadorczyków jest osobą reprezentującą najwyższą kulturę, dzięki literackiej erudycji, popartej emocjonalnym stosunkiem do wielu pisarzy w różnych okresach swej duchowej edukacji, dzięki konsekwentnie i z pasją samouka realizowanym zainteresowaniom historycznym, gruntownemu muzycznemu wykształceniu, pasjom teatralnym, znajomości języków obcych. Bez zbytniej przesady można stwierdzić, że zsumowana kultura intelektualna poetów Pikadora utworzyłaby dopiero tak bogaty konglomerat, jakim była osobowość młodego Jarosława Iwaszkiewicza. Kolejnym atutem, jakiego nie posiadał żaden z członków grupy, było jego doświadczenie. W swym dwudziestoletnim życiu nie tylko przeczytał, ale widział i przeżył więcej niż jego koledzy z Warszawy, Łodzi i Lwowa. Nieśmiałość oraz brak towarzyskiego obycia nie pozwalały mu jednak na wykorzystanie swych atutów.
Nie dla nas winnic modry stok
I winnic wdzięk, i winnic sok,
A dla nas pylny owsa łan
I karczmarz Żyd, i wdówki dzban
[...]
Kompletna, analityczna, błyskotliwie napisana biografia Jarosława Iwaszkiewicza, pisarza, który przez wiele lat wpływał na kształt polskiej kultury, tworzył literackie kanony estetyczne, budził zainteresowanie swoim życiem i aktywnością artystyczną.
"Pięknie tu w Stawisku... Rozległy pejzaż... Cisza... spokój... Warszawa wydaje się dalsza niż jest w istocie... Czy tak właśnie powinien żyć pisarz?" - rozpoczyna Krystyna Nastulanka rozmowę z Iwaszkiewiczem przeprowadzoną w 1964 roku z okazji jego siedemdziesiątych urodzin. Gospodarz kwituje uśmiechem retoryczne pytanie. Wszystko "samo mi się tak ułożyło, niezależnie od mojej woli" - mówi. Za najważniejszy życiowy sukces uważa "rozwiązanie kompleksów". Począwszy od tych materialnych (konieczność pracy od wczesnej młodości), poprzez społeczne (ubogiego korepetytora w arystokratycznych domach), na sytuacji życiowej kończąc. "Nie znam uczucia - użyję modnego słowa - frustracji" - wyznaje. "Mam przyjaciół, mam córki, wnuki, spodziewam się doczekać prawnuków, bo moja najstarsza wnuczka skończyła już siedemnaście lat. Mam ten dom... Do dwudziestego dziewiątego roku życia marzyłem o podróżach, nie mogłem wyjechać za granicę. A teraz jeżdżę, i to dużo. Nie mam też kompleksów wobec żadnego miasta na świecie. Do Genewy czy Paryża jadę jak do Sandomierza. I wszędzie mam przyjaciół, na całym świecie. Życie wypełnione szalenie...". Kreuję swe życie jak bajkę, w której biedny pogardzany i bez perspektyw na przyszłość młodzieniec staje się "niezależnie od swojej woli" człowiekiem zamożnym, wysoko postawionym, światowcem. W okresie wielkich zmian społecznych, spektakularnych upadków państw i życiowych fortun, jemu właśnie to się udało. Część odczytuje te słowa z podziwem, część czytelników zgrzyta zębami.
Na salonach francuskich szczyt popularności przeżywali Rosjanie. Również Iwaszkiewicz często był brany za Rosjanina, gdy zaś wyjaśniał pomyłkę, padało pytanie o stosunek Polski do Rosji, ale pisarz nie potrafił tej sprawy objaśnić w kilku zdaniach salonowej konwersacji.
Radosław Romaniuk - literaturoznawca, edytor. Autor tomu szkiców poświęconych myśli filozoficzno-religijnej Lwa Tołstoja Dramat religijny Tołstoja (2004), zbioru esejów biograficznych One, wielu artykułów dotyczących literatury polskiej i rosyjskiej oraz twórczości i biografii Jarosława Iwaszkiewicza. W 2006 roku obronił w Instytucie Literatury Polskiej UW rozprawę doktorską Sérénité. Dialektyka późnej twórczości Jarosława Iwaszkiewicza. Jest autorem opracowania edytorskiego dwóch tomów Dzienników Iwaszkiewicza, jego Listów do córek, korespondencji z Konstantym A. Jeleńskim i Teresą Jeleńską, esejów Dziedzictwo Chopina i szkice muzyczne, Rachunki włóczęgi. Felietony i szkice podróżnicze, zbioru Struny ziemi. Przekłady poetyckie oraz listów Czesława Miłosza i Konstantego A. Jeleńskiego. Pierwszy tom Innego życia. Biografii Jarosława Iwaszkiewicza ukazał się w 2012 roku i został wyróżniony przez miesięcznik "Nowe Książki" nagrodą "Książka roku".
Część pierwsza:
TYTUŁ: Inne życie. Biografia Jarosława Iwaszkiewicza. Tom 1
AUTOR: Radosław Romaniuk
OPRACOWANIE GRAFICZNE: Andrzej Barecki
NUMER WYDANIA: Pierwsze
WYDAWNICTWO: Iskry
LICZBA STRON: 620
OKŁADKA: Twarda z obwolutą
PREMIERA: Październik 2012
WYMIARY: 150 x 235 mm
ISBN: 978-83-244-0208-3
KUP TERAZ
Część druga:
TYTUŁ: Inne życie. Biografia Jarosława Iwaszkiewicza. Tom 2
AUTOR: Radosław Romaniuk
OPRACOWANIE GRAFICZNE: Andrzej Barecki
NUMER WYDANIA: Pierwsze
WYDAWNICTWO: Iskry
LICZBA STRON: 760
OKŁADKA: Twarda z obwolutą
PREMIERA: Listopad 2017
WYMIARY: 150 x 235 mm
ISBN: 978-83-244-0489-6
KUP TERAZ