hultajliteracki
- 12 cze 2018
- 2 minut(y) czytania

GATTORA. ŻYCIE LEONOR FINI - Dorota Hartwich.

Po lekturze książki Doroty Hartwich zastanawialiśmy się ilu dzisiejszych czytelników chciałoby przeżyć życie bohaterki. Czy takie życie, jakie wiodła Leonor Fini mogłoby dzisiaj szokować? Raczej wątpliwe, gdyż zdawać by się mogło, że widzieliśmy już chyba wszystko, ale w latach trzydziestych, czterdziestych czy pięćdziesiątych sposób bycia, życia i prace Leonory mogły przyprawić wielu ludzi o zawrót głowy i palpitacje serca. Nawet w tak wyzwolonym mieście, jak Paryż.

Fascynująca biografia królowej surrealizmu, kobiety która potrafiła szokować jak nikt inny. Robiła co chciała, kiedy chciała, jak chciała i z kim chciała. Genialna malarka, fotografka i projektantka owijała wokół palca zarówno mężczyzn jak i kobiety. Kochała życie, a życie kochało ją. Uwielbiana, szanowana, doceniana, wielbiona.

Jedna z najbardziej wpływowych kobiet dwudziestego wieku, piękna, utalentowana, zafascynowana kobiecym ciałem. Wyzwolona, szczera do bólu i pomysłowa.

Autorka przedstawia nam niebywałą historię intrygującej kobiety, w niebanalny sposób. Świetnie napisana biografia, która wciąga od pierwszej strony. Po przeczytaniu tej biografii, chciałoby się mieć możliwość poznać kogoś tak oryginalnego i fenomenalnego.

Moi pierwsi nauczyciele rysunku? To byli idioci. Zawsze stałam z boku, rysowałam to, co chciałam, z wyobraźni.

Zanim czytelnik sięgnie po tę książkę, musi zrozumieć, że kobieta z takim temperamentem, w tamtych czasach, to absolutny szok dla opinii publicznej. W świecie, w którym życie kobiet sprowadzano tylko i wyłącznie do zajmowania się domem i dziećmi, pojawienie się Leonory Fini mogło być wielce niepożądane. Lecz ta artystka wiedziała czego chce od życia, stąpała mocno po ziemi i kiedy jednych szokowała inni byli nią zafascynowani. Obok Fini nie można było przejść obojętnie. Albo się ją wielbiło, albo nienawidziło.

Wbrew temu, co się mówi, czarownica nie jest przeciwieństwem wróżki, to dokładnie to samo.

Leonor Fini. Malarka. Piękność. Jedna z najczęściej fotografowanych kobiet XX wieku. Kobieta wyzwolona. Kobieta demon. Prowokatorka i celebrytka. Na bakier z trendami w sztuce, zawsze wierna własnemu stylowi. Romansowała z Maksem Ernstem, przyjaźniła się z Salvadorem Dalim i Galą, Picassem, Cartier-Bressonem. Ulubienica wielkich projektantów mody: Diora, Rochasa, Schiaparelli. Podziwiana przez Geneta czy gwiazdę popu Madonnę.

Kobieta życia Konstantego Jeleńskiego, jego "czarne słońce melancholii". Poznali się, kiedy Ona była w związku z włoskim malarzem Stanislao Leprim. Nie przeszkadzał jej homoseksualizm Jeleńskiego, przeżyli razem, we troje, prawie czterdzieści lat, związani głęboką miłością. Spoczywają w jednym grobie, na wzgórzu nad francuską Loarą.

Każdy, kto jest zbyt męski albo zbyt kobiecy, jest bardzo ograniczony.

"Świetnie napisany, zmysłowy i uważny portret Leonor Fini, wielkiej malarki, nietuzinkowej osobowości, kobiety w świecie zdominowanym przez mężczyzn"

-Olga Tokarczyk | pisarka-

"Leonor Fini. Legendarny miłosny związek Kota Jeleńskiego. Jego strona włoska sięgająca habsburskiego Triestu. We włoskiej tradycji zwracanie się do wielkich artystek wprost: Signiora Callas, Siniora Loren, zawsze było wyrazem najwyższego publicznego statusu. Leonor była tylko jedna i mogła to być tylko Leonor Fini."

-Piotr Kłoczkowski | eseista-

DOROTA HARTWICH - z wykształcenia romanistka i filozof, studiowała na Uniwersytecie Wrocławskim oraz na Uniwersytecie Charlesa de Gaulle'a w Lille we Frnacji. Publicystka, krytyk sztuki, tłumaczka, redaktorka, wydawczyni. Członkini The International Association of Art Critics (AICA), uhonorowana tytułem Kawalera Orderu Sztuki i Literatury przyznawanym przez Ministra Kultury i Środków Przekazu Francji.